Maleisië – Liberan Island en Mabul Island

Afgelopen 2 weken waren opnieuw gevuld met fantastische ervaringen. Na onze jungle-ervaring waar we veel wildlife hebben gezien zijn Rianne en ik doorgereisd naar Liberan Island in de hoop kleine schildpadden geboren te zien worden en in de hoop deze dan s avonds los te mogen laten.

Na een boottocht van zo’n 45 minuten kwamen we aan op Liberan Island aan de oostkust van Borneo. Een piepklein eiland met een vissersdorpje wat door een groep fanatiekelingen wordt beschermd en sinds kort beschikt over een schildpaddenreservaat. Hoewel er totaal geen garantie bestaat dat je ook daadwerkelijk schildpadden geboren ziet worden of schildpadden ’s avonds eieren ziet leggen op het strand, leek het het ons een betere ervaring te kiezen voor dit eiland ipv. voor het grotere en toeristischer Turtle Island. Fingers crossed dus.

Bij aankomst ontmoetten we onze enthousiaste gids Kenny en stond ons een lunch te wachten. Na de lunch en een korte middag power nap liepen we naar de plek waar Kenny de eieren opnieuw had begraven om ze beter te kunnen beschermen tegen natuurlijke en onnatuurlijke rovers. Toen hij begon te vertellen over zijn werkwijze onderbrak hij zijn verhaal omdat hij wat zand zag bewegen en zei: “I think something is happening, let’s get in.”. Hij schepte voorzichtig wat zand aan de kant en plotseling kwam daar een baby schildpad tevoorschijn. We waren getuige van de geboorte van de zeldzame Hawksbill Turtle (Karetschildpad). FAN-TAS-TISCH! Binnen mom van tijd krioelde het van de kleine schildpadden en mochten we ze overplaatsen naar een emmer zodat ze uit de zon gezet konden worden. ’s Avonds zouden we ze loslaten.

Nadat we alle schildpadden hadden overgeplaatst in de emmer liepen we naar het vissersdorp aan de andere kant van het eiland. Op het strand stopte we bij de resten van een verdronken schildpad. Kenny vertelde daar hoe de mensheid verantwoordelijk is voor het uitroeien van schildpadden en hoe zij door hun acties proberen dit tegen te werken. De kleintjes die we ’s avonds los zouden laten zouden er tenminste 20 jaar over doen om op hetzelfde eiland eieren te kunnen leggen. Een klein percentage zou dit maar halen.
Het dorp was leuk en nog “echt” een vissersdorp wat nog niet overspoeld is door toerisme. Voetballende kids bij de school (nog even meegedaan en verschillende keren uitgelachen), loslopende honden die ons begeleidde over het eiland en kinderen die buiten hink-stap-sprong speelden.

Toen de zon onder begon te gaan liepen we terug naar de andere kant om de schildpadden los te laten. Kenny ging de emmer halen terwijl wij wachtten aan de waterkant. De emmer was inmiddels geteld en van de 106 eieren waren er 43 uitgekomen, een goed percentage volgens Kenny. Rustig leegde hij de emmer en haastten de kleine hawsbills zich naar het water. Een fantastische ervaring!

Na een nacht in een tent naast het strand was het ’s ochtends weer tijd ons te verplaatsen naar het grote eiland Borneo waar we na een overnachting de bus hebben gepakt richting Mabul, opnieuw een klein eiland waar werkelijk alles draait om duiken. Yay!
Rianne had besloten ook voor haar PADI te gaan en in die tussentijd zou ik4 duiken kunnen maken. We hebben 4 dagen en 3 nachten verbleven op Mabul en ik heb 7 duiken gemaakt en werkelijk prachtige dingen gezien. Mabul staat bekend om haar micro-organisme en de zeldzame dieren. Het is onmogelijk op te noemen wat ik allemaal gezien heb maar hier een korte lijst:
– flamboyant cuttlefish met eieren (extreem zeldzaam)
– pigmy sea dragon (het zeldzaamste dier wat ik ooit ga zien)
– hawskbill + green sea turtles
– veel lionfish
– pipefish
– clownfish
– porcelain crab
– nudibranches
– etc. etc…

Bij aankomst in Borneo heb ik een GoPro gekocht die (hoe kan het ook anders bij mij) bij Liberan Island de eerste kuren begon te vertonen. Dit werd alleen maar erger waardoor ik helaas in Mabul maar een paar onderwaterfoto’s heb kunnen maken. Inmiddels is de camera omgeruild en heb ik een werkend exemplaar. Helaas is ook m’n Canon lens er mee opgehouden waardoor ik hopelijk binnenkort een nieuwe lens kan kopen en weer nieuwe foto’s kan schieten en delen.
Tot zover dit. Morgen vliegen Rianne en ik door naar de Filipijnen en verblijven daar 2 weken.

Groetjes!